De pen aan Janny Luttikhuisen

Beste bestuursleden en leden van de EHBO vereniging Otterlo eo. Er is mij gevraagd of ik een stukje wil schrijven voor de jubileumkrant. Dan zal ik maar beginnen met mezelf voor te stellen.
Mijn naam is Janny Luttikhuisen. In 1987 heb ik mijn EHBO diploma gehaald. We kregen indertijd les van een kaderinstructeur die, laten we zeggen, niet zo piepjong meer was.
Het bestuur vond het beter als er iemand vanuit de eigen vereniging de kaderopleiding ging volgen. Zo was er altijd iemand die les kon geven. En men vroeg mij of ik die opleiding wilde doen. Dit is een goed besluit geweest. Terwijl ik nog met de opleiding bezig was, is onze kaderinstructeur overleden.
En in die opleiding leerde je op een andere manier les geven. Er mocht niet meer uit het boekje voorgelezen worden, maar het moest visueel duidelijk zijn. We moesten speciale stroken, met een klittenbandachtig materiaal aan de achterkant, maken met een letter sjabloon met daarop de verschijnselen, letsel, doel en de te verlenen hulp. Dit was een gigantisch karwei, vooral als je een fout maakte als je bijna klaar was. Kijk maar eens in het hoofdstuk “uitwendige wonden” hoeveel stroken dat zijn. Deze stroken kon je dan op een soort flanellen doek plakken om zo je les op te bouwen.
Later maakte je met de computer de mooiste sheets, en ik heb de stroken met veel genoegen in de prullenbak gedeponeerd.
In de ongeveer tien jaar dat ik les heb gegeven vond ik de vervolglessen vooral heel leuk. Je kunt er je fantasie in kwijt. Vaak deed ik dat in spelvorm, en dat sprak de cursisten erg aan. Maar soms leer je de mensen iets, wat in de praktijk niet altijd lukt. Zo ook met de les wonden. Als er een voorwerp in een wond zit moet je dat altijd laten zitten. Zo kan de arts bepalen hoe diep de wond is, en je brengt niet nog meer schade aan.
Een prachtig verhaal, nietwaar? Maar o wee, de eerst volgende les kreeg ik dat mooi op mijn bordje. Wat was er gebeurd? Mevrouw Jacobs was aan het naaien en naaide dwars door haar vinger. Meneer vond het toch al te gek om met naaimachine en al naar de dokter te gaan!!! Hij heeft toen de naald toch maar door gedraaid en de draad afgeknipt. Soms moet je wel eigen initiatief nemen.
Hoewel ik geen binding meer heb met de vereniging, wil ik het bestuur en de leden van harte feliciteren met hun jubileum. En vooral veel succes toewensen.

Met vriendelijke groet,
Janny Luttikhuisen