Gedicht EHBO 50 jaar

Onze EHBO-vereniging viert feest, en dat is fijn.

Omdat ze al 50 jaar een vereniging zijn.

Alles van die 50 jaar kunnen we helaas niet vermelden.
Zoveel wisten de oud-leden ons nog te vertellen.

Het ene lid wist dit, en een ander weer dat.
Ja, alles bij elkaar was het nog heel wat.

Oktober 1956 kwamen in Otterlo enige mensen bij elkaar.
Die hebben bij Poelman de EHBO vereniging gesticht daar.

Een kleine groep mensen zag er wel wat in.
En met dokter Goossens aan het hoofd was dat het begin.

De dokter bracht hun van alles aan ‘t verstand.
Van hart, hoofd, botten en natuurlijk het verband.

Ja, heel veel werd er van hem geleerd.
Al ging er natuurlijk ook wel eens wat verkeerd.

Na twee jaar blokken werden de cursisten verhoord.
Maar pas als alles goed gaat, gaan de examinatoren er mee akkoord.

Het ledenaantal nam toe en je weet hoe het dan gaat.
Het groene kruis gebouw kwam onder de maat.

Bij camping de Harskamp konden we toen terecht.
Maar daar was de verwarming bar slecht.

In de vereniging kwam ook de klad.
Veel cursisten waren het zat.

Het bestuur stond in tweestrijd, en was bijna samen met Ede gegaan.
Maar nee, dat stonden ze toch niet aan.

In 1974 kwam de wissel van dokter Goossens naar
dokter Brantjes.
En die hield tien jaar de touwen in z’n handjes.

Dokter Busscher volgde hem op.
En de vereniging bloeide weer volop.

De lessen werden op verschillende plaatsen gegeven.
Van Otterlo naar Wekerom naar Harskamp, maar daar was mee te leven.

Aan wedstrijden hebben we veel mee gedaan.
Al hebben we wel eens voor paal gestaan.

Als je aan een wedstrijd mee doet voor je plezier.
Moet je wel met meer mensen zijn dan vier.

Dat is een van de oud-leden overkomen.
Maar toen heeft ook zij de benen naar huis genomen.

Wedstrijden daar doen we tegenwoordig niet meer aan mee.
Met een oefening gaan we nu met de brandweer in zee.

Die oefeningen zijn leerzaam en verfrissen je verstand.
Maar de opkomst is nog wel eens aan de lage kant.

Dokter Braam heeft ook zijn best gedaan.
En samen met kader Van Harten is dat altijd goed gegaan.

Les geven kon Jannie ook goed.
En ook Agaat wist hoe dat moet.

Niet omdat ze ons haten.
Maar allebei hebben ook zij ons verlaten.

Toch waren er nog meer, maar hoe die heten.
Dat ben ik op dit moment vergeten.

De vervolgcursus die je als EHBO’er bij houden moet.
Die houden je elk jaar acht avonden zoet.

Ook heb je de keus van over dag.
Die je dan twee dagen bij wonen mag.

Bert en Hans staan dan aan het roer.
Ja, ook voor hen is het een hele toer.

Want al die regels telkens weer.
En die veranderen keer op keer.

Een bestuur heb je ook nodig, zo is ‘t maar net.
En denk maar dat die ook veel werk verzet.

Bij elke EHBO les is er één van hun bij.
En staan ze de dokter of kader terzij.

Naar een evenement moeten ze EHBO’ers sturen.
En om een oefening in elkaar te zetten kost veel uren.

En met al dat vele werk.
Maken ze de vereniging sterk.

De laatste jaren zijn er ongeveer 150 leden in getal.
Soms is er verloop wat ook wel blijven zal.

Achter om kijkend denk ik vaak.
De EHBO, dat is een goede zaak.

Veel vrije tijd wordt er in gestoken.
Maar aan animo heeft het nog nooit ontbroken.

We dragen de vereniging een warm hart toe.
Van alle mensen zijn EHBO’ers nooit moe.

We zijn blij met het 50 jarig bestaan.
En hopen dat de EHBO nog lang verder zal gaan.

Dit gedicht is gemaakt door Ada Meijer